در کتاب مجموعه پلوتنیک تصویری از یک بشقاب ساخت خراسان با قطر ۳۴ سانتی‌متر به چاپ رسیده که از بسیاری جهات قابل توجه است. این بشقاب به قرن چهارم هجری (دهم میلادی) تعلق دارد و احتمالا در نیشابور در قلمرو سامانیان ساخته شده است. در مرکز بشقاب زن و مردی به چشم می‌خورند که در کنار هم در طبیعت نشسته اند. صراحی‌ای در دست چپ مرد دیده میشود و دست راستش حالت خطاب به زن را دارد. در زیر دست چپ او عبارت (نوش کن) نوشته شده و چکمه هایش در جلوی پایش بر روی زمین قرار دارد. زن در…
(ستون‌های باستانی خورهه) شعار نویسی بر روی بناهای تاریخی این روزها چهره بسیاری از بناها را مخدوش کرده است. زدودن رنگ‌ها بخصوص اسپری‌ها از روی بناها کاری طاقت فرسا و پرهزینه است و اگر از روش‌های غیرعلمی استفاده شود ضرر‌های جبران ناپذیری به بنا میرسد. این شعار نویسی‌ها مرا به یاد این حکایت سعدی در گلستان می‌اندازد:ناخوش آوازی به بانگ بلند قرآن همی خواند. صاحبدلی بر او بگذشت. گفت: تو را مشاهره چند است؟ گفت: هیچ. گفت: پس این زحمت خود چندین چرا همی دهی؟ گفت: از بهر خدا می‌خوانم. گفت: از بهر خدا مخوان:گر تو قرآن بر این نمط…
با اینکه سلسله اشکانی طولانی ترین دوره حکومت را در تاریخ ایران داشته، آثار باقیمانده از دوره اشکانیان بسیار معدودند. در کنار روستای خورهه (در اوستا خورهه به معنای تولد خورشید است) بنایی از دوره اشکانیان باقیمانده که سال‌ها به عنوان معبد و آتشکده معروف بود اما در آخرین کاوش‌ها مشخص شد، کاخی شخصی است. نکته جالب اینکه ناصرالدین شاه قاجار، دو بار به فاصله ۳۵ سال دستور کاوش این محوطه را داده بود. سر ستون‌ها کاملا از اسلوب یونانی پیروی میکنند اما ابعاد و تناسبات ستون‌ها و شکلِ کف ستون‌ها کاملا ایرانیست. ارتفاع دو ستون باقیمانده به هشت متر…
بنای آتشکده آتشکوه در نزدیکی نیمور نمونه ای درخشان از معماری دوره ساسانی است و چهار طاقی عظیم آن حکایت از وجود گنبدی بر روی بنا در روزگاران آبادی داشته. در قدیمی ترین اشاره ای که در متون بعد از اسلام به این مکان شده متوجه می‌شویم که آتشکده حداقل تا قرن چهارم هجری فعال بوده است. قدیمی ترین مولفی که از این منطقه تاریخی یاد کرده، محمدبن حسن قمی است که در کتاب ارزشمند تاریخ قم (۳۷۸ هجری) به نیمور، بند نیمور و آتشکده اشاره کرده و می‌نویسد: «نیمور از حیازات انار است و آتشکده آن و آتش در…