این محفظه کوچک به ارتفاع ۷ سانتی‌متر از سنگ یشم تراشیده شده است. بر روی یک طرف آن فرشته‌ای با کمانی در دست دیده می‌شود و در روی دیگر نقش گرفت و گیرِ شیر و آهو. درِ ظرف به شکل سر انسان است. در کتیبه بالای سرِ فرشته عبارت «امین‌السلطان وزیر اعظم» نقش بسته و در کتیبه بالای نقش شیر و آهو، امضای هنرمند، «عمل اقل غلام علی» به چشم می‌خورد. در پایین ترین قسمت، تاریخ «فی شهر ذی حجه ۱۳۰۹» درج شده است که در آن زمان میرزا علی اصغر خان اتابک، ملقب به امین السلطان، هنوز وزیر اعظم…

عمارت‌های اشرافی دهه‌های بیست و سیِ تهران، معدود یادآوران دوره‌ای از تاریخ پایتخت هستند که شهر هنوز در اثر ثروت ناگهانی دهه‌های چهل و پنجاه با موج ساخت و سازهای ناهنجار و مصالح نامربوط ، چهره عوض نکرده بود. این یادگارانِ خاموش، صبورانه در انتظار تخریب یا مرمت هستند؛ تا تقدیر چه خواهد.