البستکیه قدیمی‌ترین محله شهر دبی است که معدود آثار معماری قدیم دبی در آن باقیمانده است. این محله حکایت جالبی دارد.
نامش را از شهر بستک خودمان (در شمال بندر لنگه واقع در استان هرمزگان) گرفته است. گروهی از بازرگانان بستکی در سال ۱۸۹۰ میلادی تصمیم به مهاجرت و اقامت در دبی می‌گیرند و با خانواده به اینجا می‌آیند و سبک معماری بستک را که شامل خانه‌های بادگیردار و حیاط مرکزی بوده در این محله اجرا می‌کنند. محله، درست در کنار خور یا بندر دبی در کنار آب قرار گرفته است. با شکل‌گیری دبی جدید در شصت سال اخیر به‌تدریج این محله از سکنه خالی شده و خانه‌هایش تبدیل به انبار‌های کالا می‌شوند. نیمی از آن به منظور ایجاد خیابان‌های جدید خراب می‌شود و بقیه نیز در همان وضعیت نیمه مخروبه باقی می‌ماند. در سال ۱۹۸۹ شهرداری دبی تصمیم می‌گیرد که باقی محله را تخریب کند اما یک معمار انگلیسی که در آن زمان یکی از خانه‌ها را مرمت کرده و در آن زندگی می‌کرد، مصمم شد تا در برابر این اقدام ایستادگی کند و شروع به فعالیت برای معرفی ارزش‌های معماری آنچه از بستکیه باقی مانده بود، نمود. محله از خرابی نجات یافت و نهایتا در سال ۲۰۰۵ دولت دبی تصمیم به مرمت و احیای آنچه باقی مانده بود گرفت. امروزه این محل به عنوان نماد میراث معماری دبی معرفی می‌شود و زندگی توریستی (اما نه محلی) به آن بازگشته است. به همین دلیل ظاهر امروزش بیشتر به شهرک‌های سینمایی می‌ماند تا محله‌ای که زندگی ارگانیک در آن ادامه دارد.
درسی برای ما که ارزش صدها بافت تاریخی در سر‌اسر ایران که هنوز زندگی در آنها جریان دارد را بدانیم که هر کدام گوهر بی بدیلی هستند برای حکایت کردنِ داستان در‌از تمدن ایرانی در طول هزاره‌ها.
