مدرسه «طلا کاری» که در میدان ریگستان شهر سمرقند واقع شده، بنایی است متعلق به قرن ۱۷ میلادی، مانند دیگر بناهای این شهر ویرانی بسیار بر خود دیده، از جمله تاراج طلاکاری‌هایش توسط روس‌ها. آنچه در این بنا و اکثر بناهای تاریخی ازبکستان توی ذوق می‌زند، بازسازی به جای مرمت است. تزیینات آنچنان نونوار و پررنگند که مشخص است همگی محصول یکی دو دهه اخیرند و در اکثر نقاط نیز از تخیل و سلیقه به جای ردیابی نقوش تاریخی، کمک گرفته اند. هنگام بازدید به یاد زحمات ۶۰ ساله مرمتگران ایرانی در گنبد سلطانیه و کاخ چهلستون افتادم که چگونه اندک اندک و با خون دل نقوش را از زیر لایه های متاخر درآوردند و با چه وسواسی به آنها جان بخشیدند.
