در کتابخانه و موزه توپکاپی شهر استانبول، دفترچه کوچکی از قرن ۱۵ میلادی قرار دارد که محتو‌ایش تمرین‌های کودکی محمد دوم است. محمد دوم، ملقب به فاتح، فاتحِ کنستانتینوپلِ آن روز یا قسطنطنیه بعدی و استانبول فعلی و پایان دهنده عمر هزار ساله امپراتوری بیزانس یا روم شرقی است.
در دفترچه تمرین سلطان نوجوان، حروف یونانی و اشعار فارسی و طراحی های او از چهره اطرافیان به چشم می‌خورد. دو بیت فارسی در این یادداشت‌ها توجه مرا به خود جلب کرد.
اولى :
دوای درد دندان درد دن دان
که درد دن نشاند درد دندان
که دُرد ته نشینِ شراب است و دَن کوزه و شاعر در آن چاره دندان درد را
شراب درون کوزه می‌داند!
دومی:
ادب تاج است از نور الهی
بنه بر سر برو هر جا که خواهی
یادگار روزگاری که زبان فارسی از هند تا عثمانی زبان غالب شعر و ادب بود.
