برج لاجیم آرامگاه شاه شهریار بن عباس بن شهریار، از پادشاهان سلسله باوندیان است که در سال ۴۱۳ هجری قمری برابر با ۳۸۹ یزدگردی در لاجیم مازندران بر روی صفه‌ای وسیع و بدون پوشش جنگلی بنا شده و گویا در گذشته دژی عظیم بوده است. این برج هزار ساله بجز معماری و تزئینات آجری دلربایش جزو معدود بناهایی است که دارای کتیبه دو زبانه به خط پهلوی و خط کوفی به فارسی وعربی‌ست. نکته جالب توجه آن، اجرای منحنی‌های خط پهلوی با آجر در بالای کتیبه کوفی‌ست.
متن کتیبه پهلوی:
این گنبد شاه توانمند شهریار بن عباس بن شهریار مولی امیر المومنین (است). فرمود کردن (*ساختن) دخت راد (*بخشنده) سیسپور، چهرزاد مادراو. سال سیصد و هشتاد و نه، ماه آذر، روز سپندارمذ.
سپندارمذ پنجمین روز هر ماه در گاهشمار‌ی زرتشتی است.
ترجمه و خواندن متن پهلوی از مقاله آقای حسن رضائی باغ بیدی
متن کتیبه کوفی:
بسم الله الرحمن الرحیم. هذا قبر القیم الکیا الجلیل ابوالفوارس شهریار بن العباس بن شهریار مولی امیرالمؤمنین رحمه الله امر بینائه … فی سنه ثلاث عشر و اربعمانه، عمل الحسن بن على.
افراد محلی، برج را امامزاده عبدالله می‌نامند و روی مقبره را با پارچه‌های سبز و تمثال‌های شیعی پوشانده‌اند. همچنین، آندره گداردر دیداری که به سال ۱۹۳۳ از بنا داشته به این نکته اشاره کرده که محلی‌ها امامزاده عبدالله را مقدس می‌دانند.
